Portfolio

Architektura na Wodzie: Projekt Ikonicznego Kompleksu na Molo

Ten projekt architektury na wodzie to studium przypadku, w którym podjęliśmy się jednego z najtrudniejszych zadań dla architekta i inżyniera: stworzenia w pełni funkcjonalnego kompleksu budynków posadowionego bezpośrednio na morzu. Naszą odpowiedzią jest autonomiczna struktura osadzona na molo, która nie tylko rozwiązuje ekstremalne wyzwania konstrukcyjne, ale także tworzy odważny dialog pomiędzy dwiema skrajnie różnymi formami geometrycznymi. To architektura, która żyje w symbiozie z otaczającym ją żywiołem, czerpiąc z niego siłę i oferując użytkownikom unikalne doświadczenie przestrzenne.

Kluczowe założenia techniczne i estetyczne, które zrealizowaliśmy, to:

• Zaawansowana konstrukcja palowa, która stanowi fundament dla całego założenia i jest integralną częścią jego estetyki.
• Dialog form geometrycznych: świadome zderzenie horyzontalnej, ortogonalnej bryły z wertykalną, cylindryczną wieżą.
• Maksymalna transparentność elewacji, której celem jest zatarcie granicy między wnętrzem a bezkresem wody i nieba.
• Integracja z żywiołem poprzez strategiczne rozmieszczenie brył i tarasów w odpowiedzi na analizę nasłonecznienia i warunków wiatrowych.

Jak połączyliśmy w jednej koncepcji surową geometrię i organiczną płynność?

Centralnym punktem naszej koncepcji jest świadomy dialog form geometrycznych, który tworzy dynamiczne napięcie i definiuje charakter całego założenia. Zdecydowaliśmy się na odważne zestawienie dwóch archetypicznych brył. Pierwsza z nich to wydłużony, trzykondygnacyjny budynek o surowej, ortogonalnej siatce modułów. Jego horyzontalna kompozycja i rytmiczna fasada nawiązują do logiki i porządku, tworząc stabilną, spokojną bazę dla kompleksu. W opozycji do niego stoi druga bryła – wertykalna, cylindryczna wieża złożona z obracających się względem siebie, organicznych w kształcie kondygnacji. Jej płynna, rzeźbiarska forma wprowadza ruch i dynamikę, przełamując linearność mola i stając się ikonicznym punktem orientacyjnym, widocznym z daleka. Te dwie formy nie konkurują ze sobą, lecz uzupełniają się. Są połączone strukturą mola, które działa jak publiczny deptak i kręgosłup komunikacyjny, tworząc spójną, lecz zróżnicowaną kompozycję architektoniczną.

Jakie wyzwania inżynieryjne i środowiskowe zdefiniowały projekt konstrukcji na wodzie?

Projektowanie konstrukcji na wodzie wymagało od naszego zespołu inżynierów i architektów absolutnej synergii. Fundamentem całego założenia jest gęsta siatka pali wbitych w dno morskie, która przenosi obciążenia statyczne i dynamiczne (wynikające z parcia wiatru i falowania). Świadomie nie ukryliśmy tej konstrukcji – stała się ona widocznym, rytmicznym elementem estetyki, podkreślającym techniczny charakter i odwagę projektu. Jak widać na załączonych szkicach koncepcyjnych, kluczowe decyzje dotyczące kształtu i rozmieszczenia brył były wynikiem dogłębnej analizy czynników środowiskowych. Badaliśmy trajektorię słońca, aby zoptymalizować dostęp światła dziennego do wnętrz oraz zaplanować położenie tarasów. Analiza dominujących wiatrów pozwoliła nam tak ukształtować bryły, by tworzyły strefy osłonięte, podnosząc komfort użytkowania zewnętrznych przestrzeni. Tarasy i zielone dachy, zasygnalizowane na szkicach, są odpowiedzią na potrzebę wprowadzenia elementu natury do tego surowego, morskiego krajobrazu.

W jaki sposób panoramiczne widoki stały się nadrzędnym czynnikiem kształtującym wnętrza?

W tak unikalnej lokalizacji panoramiczne widoki przestały być jedynie atutem – stały się głównym materiałem projektowym. Cała logika wewnętrznych układów funkcjonalnych, zarówno w części hotelowej/apartamentowej, jak i usługowej, została podporządkowana jednemu celowi: maksymalizacji kontaktu z otaczającym krajobrazem wodnym. Zastosowaliśmy w pełni transparentne fasady kurtynowe z przeszkleniami od podłogi do sufitu, aby zatrzeć wizualną barierę między wnętrzem a horyzontem. Każdy pokój, każdy apartament i każda przestrzeň wspólna zostały zaprojektowane jako swoista platforma do obserwacji nieustannie zmieniającego się morza, nieba i światła. Architektura staje się tutaj ramą dla natury, a jej forma – zarówno ortogonalna, jak i organiczna – oferuje różne sposoby kadrowania widoku. To doświadczenie bycia zawieszonym pomiędzy wodą a niebem definiuje ostateczną wartość i unikalność tego projektu.