Dom w Stylu Nowoczesnej Stodoły: Dialog Materiałów i Formy
Ten projekt domu w stylu nowoczesnej stodoły jest materializacją naszej filozofii, w której funkcja, forma i kontekst stanowią nierozerwalną całość. Celem było stworzenie budynku, który z jednej strony oferuje intymność i poczucie schronienia, a z drugiej – maksymalnie otwiera się na otaczający go ogród i las. Odpowiedzią jest klarowna, archetypiczna bryła, której charakter definiuje odważne i bezkompromisowe połączenie dwóch skrajnie różnych materiałów: chłodnej, grafitowej blachy i ciepłego, naturalnego drewna.
Kluczowe strategie architektoniczne, które zdefiniowały ten projekt, to:
- Archetypiczna forma stodoły o czystej, geometrycznej linii, pozbawionej okapów i zwieńczonej dwuspadowym dachem.
- Wyrazisty kontrast materiałowy, gdzie monolityczna, metalowa “skóra” budynku została zestawiona z ciepłą, drewnianą okładziną parteru.
- Płynne połączenie wnętrza z ogrodem poprzez zastosowanie wielkoformatowych przeszkleń i obszernego, zadaszonego tarasu.
- Zintegrowane oświetlenie liniowe, które po zmroku podkreśla tektonikę i materiałowość budynku, tworząc unikalną atmosferę.
W jaki sposób zreinterpretowaliśmy archetypiczną formę stodoły, nadając jej na wskroś nowoczesny charakter?
Punktem wyjścia dla formy architektonicznej tego domu był archetyp stodoły – prostej, pragmatycznej budowli o dwuspadowym dachu. Zależało nam jednak na uniknięciu historyzującej stylizacji. Dlatego zredukowaliśmy tę formę do jej geometrycznej esencji, eliminując wszelkie zbędne detale. Zrezygnowaliśmy z tradycyjnych okapów, co pozwoliło uzyskać niezwykle czystą, rzeźbiarską sylwetkę. Dach i ściany wyższych kondygnacji potraktowaliśmy jako jedną, monolityczną “skórę”, którą w całości pokryliśmy grafitową blachą na rąbek stojący. Ten zabieg sprawia, że bryła, mimo swojej prostoty, nabiera silnego, graficznego wyrazu. Całość kompozycji dopełniają precyzyjnie wycięte otwory okienne i dynamiczne wysunięcia, które przełamują regularność fasady, nadając jej współczesny i dynamiczny charakter.
Dlaczego świadomy kontrast materiałowy – zimnego metalu i ciepłego drewna – stał się kluczem do definicji tego domu?
Świadomy kontrast materiałowy jest sercem tego projektu i kluczem do jego tożsamości. Zdecydowaliśmy się na odważne połączenie dwóch światów. Górna część budynku, wraz z dachem, została zamknięta w jednolitej, precyzyjnej i chłodnej w odbiorze “skorupie” z blachy na rąbek stojący. Nadaje ona budynkowi trwałość, odporność i niemal industrialny charakter. W opozycji do niej stoi parter, który został wykończony ciepłą, naturalną okładziną z pionowych, drewnianych lameli. To właśnie na tym poziomie odbywa się codzienne życie, to tutaj człowiek ma bezpośredni kontakt z architekturą. Użycie drewna w tej strefie ma na celu jej “zmiękczenie”, nadanie jej ludzkiej skali i przytulności. Ten zabieg tworzy klarowną hierarchię wizualną i funkcjonalną: solidna, ochronna powłoka na zewnątrz i ciepłe, bezpieczne serce domu w środku.
Jak zadaszony taras i zintegrowane oświetlenie przekształcają elewację w funkcjonalną i nastrojową przestrzeň?
Zadaszony taras od strony ogrodu nie jest jedynie dodatkiem, lecz integralną, wielofunkcyjną częścią architektury. Jego głębokie zadaszenie, będące przedłużeniem głównej bryły budynku, tworzy niezwykle cenną strefę przejściową – “pokój na świeżym powietrzu”, który jest naturalnym przedłużeniem salonu. Chroni on przed słońcem w upalne dni i przed deszczem, pozwalając cieszyć się ogrodem niezależnie od pogody. O jego unikalnym charakterze decyduje jednak zintegrowane oświetlenie. W drewnianej podsufitce ukryliśmy liniowe oprawy LED, które po zmroku emitują miękkie, ciepłe światło. Podkreśla ono piękną fakturę i rytm drewnianych lameli, wydobywając ich głębię i tworząc niezwykle nastrojową, niemal teatralną atmosferę. To dowód na to, że światło w architekturze nie jest tylko funkcją, ale potężnym narzędziem do budowania nastroju i podkreślania walorów materiału.